Krishna river at Vijayawada
licensed under the Creative Commons Attribution 3.0 Unported license.
Attribution: Megha Engineering and Infrastructures Ltd
Via WIKIMEDIA COMMONS
ஜீவன்லீலா ஏழாம் பகுதி:
கிருஷ்ணா – போராட்டமும் சமநிலையும் (வழிகாட்டியின் நதி)
இந்திய மரபில்
நதிகள் பெரும்பாலும் “தாய்” என அழைக்கப்படுகின்றன.
அது இயல்பே.
ஆனால் கிருஷ்ணா என்ற பெயர்
இந்திய மனதில் எழுப்பும் உருவம்
வேறொன்று.
நீலமேக சியாமளன்.
பாரதப் போரின் சூத்திரதாரி.
தர்மத்தைச் சொல்லிக் கொடுப்பவன்.
போரின் நடுவிலும்
அமைதியைப் பேணுபவன்.
அந்த நினைவு
தவிர்க்க முடியாதது.
அதனால்,
கிருஷ்ணா நதியை
ஒரு “தாய்”யாக அல்ல;
ஒரு வழிகாட்டியாக,
ஒரு ஆண்தத்துவத்தின் உருவமாக
பார்ப்பது
மரபுக்கு எதிரானது அல்ல.
மாறாக,
மரபுக்குள் இருந்து வரும்
ஒரு ஆழமான வாசிப்பு.
கிருஷ்ணா – ஓடும் குரல்
கிருஷ்ணா நதி
அமைதியாக மட்டும் ஓடுவதில்லை.
அவனின் ஓட்டத்தில்
ஒரு தீர்மானம் இருக்கிறது.
ஒரு பதற்றம் இருக்கிறது.
ஒரு திசை இருக்கிறது.
காக்கா காலேல்கர்
இந்த நதியைப் பார்க்கும்போது
அழகை மட்டும் காணவில்லை.
அவர்
வாழ்க்கையின் போராட்டத்தை
ஒழுங்குபடுத்தும் ஒரு சக்தியை
இங்கே உணர்கிறார்.
போராட்டம்
கிருஷ்ணனுக்கு புதியது அல்ல.
அது
அவனின் இயல்பு.
போராட்டம் – தவிர்க்க முடியாத தர்மம்
கிருஷ்ணா
மலைகளைத் தாண்டி வருகிறான்.
பாறைகளோடு மோதுகிறான்.
வறட்சியையும்
வெள்ளத்தையும்
ஒரே வாழ்க்கையில் சந்திக்கிறான்.
அவன்
போராட்டத்தை
வெறுக்கவில்லை.
அதிலிருந்து
ஒதுங்கவும் இல்லை.
காக்கா காலேல்கர்
இங்கே
ஒரு முக்கியமான உண்மையை
மனிதனுக்கு நினைவூட்டுகிறார்:
போராட்டம்
வாழ்க்கையின் எதிரி அல்ல.
அது
வாழ்க்கையை வழிநடத்தும்
ஆசிரியன்.
ஸ்ரீகிருஷ்ணன் போலவே,
இந்த நதியும்
போரின் நடுவில் நின்று
திசை காட்டுகிறது.
சமநிலை – கிருஷ்ண தத்துவம்
கிருஷ்ணன்
அர்ச்சுனனுக்கு
போரிடச் சொல்கிறான்.
ஆனால்
குரூரமாக அல்ல.
அதேபோல்
கிருஷ்ணா நதி:
சில நேரங்களில்
கொந்தளிக்கிறான்
சில நேரங்களில்
மென்மையாக ஓடுகிறான்
இது முரண்பாடு அல்ல.
இது
சமநிலை.
காக்கா காலேல்கர்
இதிலிருந்து
ஒரு மென்மையான,
ஆழமான உண்மையை எடுக்கிறார்:
சமநிலை என்றால்
எப்போதும் அமைதி அல்ல.
சரியான நேரத்தில்
சரியான செயல்.
இன்றைய மனிதன்
எப்போதும்
“அமைதி” வேண்டும் என்கிறான்.
ஆனால்
வாழ்க்கை
அதை உறுதி செய்யாது.
கிருஷ்ணா
இந்த உண்மையை
மௌனமாகச் சொல்லிக் கொடுக்கிறான்.
வழிநடத்தும் நதி
கிருஷ்ணா
பல நிலங்களைப் பசுமைப்படுத்துகிறான்.
பல வாழ்க்கைகளைத் தாங்குகிறான்.
ஆனால்
அவன்
தன்னை
“தாய்” என்று
அழைத்துக் கொள்ளவில்லை.
அவன்
ஒரு வழிகாட்டி.
விவசாயிக்கு
எப்போது விதைக்க வேண்டும்,
எப்போது காத்திருக்க வேண்டும்
என்று
அவன் சொல்லிக் கொடுக்கிறான்.
காக்கா காலேல்கர்
இங்கே
ஒரு கேள்வியை முன்வைக்கிறார்:
“நாம்
வாழ்க்கையை
கட்டுப்படுத்த முயல்கிறோமா?
அல்லது
அதோடு
ஒத்திசைந்து
பயணிக்கிறோமா?”
அதிகாரமும் பணிவும்
அணைகள்.
கால்வாய்கள்.
கட்டுப்பாடுகள்.
மனிதன்
கிருஷ்ணாவை
அடக்க முயன்றான்.
ஆனால்
அவன்
முழுமையாக
யாருக்கும் சொந்தமில்லை.
இது
ஸ்ரீகிருஷ்ணனின்
பாடமே.
அதிகாரம்
பணிவுடன் இருந்தால்
தர்மமாக மாறும்.
இந்தப் பாடம்
இன்றைய மனிதனுக்கு
மிக அவசியம்.
இன்றைய மனிதனுக்கான கேள்வி
கிருஷ்ணா
மெதுவாகக் கேட்கிறான்:
“நீ
உன் போராட்டங்களில்
உன் மனிதத்தன்மையை
இழக்கிறாயா?”
வெற்றி,
அதிகாரம்,
பணம் —
இவையெல்லாம்
எதற்காக?
இந்தக் கேள்வி
கடினமானது அல்ல.
ஆனால்
தவிர்க்க முடியாதது.
கிருஷ்ணா போல வாழ்வது
கிருஷ்ணா போல வாழ்வது என்றால்:
போராட்டத்தை
மறுக்காமல் ஏற்றுக்கொள்வது
உணர்ச்சிக்கும்
புத்திக்கும்
சமநிலை வைப்பது
அதிகாரத்தோடு
பொறுப்பையும் சுமப்பது
வாழ்க்கையின் நடுவில் நின்று
பிறருக்கு வழி காட்டுவது
காக்கா காலேல்கர்
இந்த வழிகாட்டும் வாழ்க்கையையே
முழுமையான மனித வாழ்வு
என்று காண்கிறார்.
முடிவில்…
கங்கை
தியாகத்தைச் சொல்லிக் கொடுத்தாள்.
யமுனை
நினைவுகளைச் சுமந்தாள்.
நர்மதை
அமைதியும் ஆழமும் தந்தாள்.
கோதாவரி
தாய்மையும் தொடர்ச்சியும் கற்றுத் தந்தாள்.
இன்று
கிருஷ்ணா
நமக்கு
ஒரு வழிகாட்டியாக
நின்று சொல்கிறான்:
“போராட்டத்திலிருந்து ஓடாதே.
அதற்குள்
தர்மத்தைத் தேடு.”
நன்றி:🙏🙏🙏
ChatGPT
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக