கங்கை நதி, காசி
Source : IMG_0132
Uploaded by Ekabhishek
Author : Wedstock 2011
licensed under the Creative Commons Attribution-Share Alike 2.0 Generic license
Via WIKIMEDIA COMMONS
கங்கை – தியாகமும் பொறுமையும்
கங்கை ஒரு நதி மட்டுமல்ல.
அவள் ஒரு நீண்ட நினைவு.
மலையில் பிறந்து, சமவெளியில் வளர்ந்து,
கடலில் கரைந்து விடும் ஒரு வாழ்க்கை.
காக்கா காலேல்கர் கங்கையை
ஒரு புனிதப் பொருளாக மட்டும் பார்க்கவில்லை.
அவர் அவளை
ஒரு உயிருள்ள ஆசானாக பார்த்தார்.
கங்கைக் கரையில் நின்றபோது
அவர் கேட்டது
“இந்த நதி என்ன சொல்கிறது?”
என்பதல்ல.
“இந்த நதி எப்படி வாழ்கிறது?”
என்பதே.
கங்கை கற்றுத் தந்த முதல் பாடம் – தியாகம்
கங்கை எதையும்
தன்னிடமே வைத்துக் கொள்ளவில்லை.
மலைகளின் பனியை எடுத்துக் கொண்டு
தன்னிடம் சேர்த்துக் கொள்ளவில்லை.
அதை கீழே கொடுத்து விடுகிறாள்.
நகரங்களின் கழிவுகளையும்
அவள் மறுத்ததில்லை.
அவற்றையும் தாங்கிக் கொள்கிறாள்.
காக்கா காலேல்கர் இங்கே
ஒரு ஆழமான உண்மையை உணர்கிறார்:
தியாகம் என்பது
இழப்பது அல்ல.
ஏற்றுக்கொள்வது.
கங்கை தன் தூய்மையைப் பற்றி
கவலைப்படுவதில்லை.
அவள் ஓட்டத்தை நிறுத்துவதில்லை.
மனிதன் தியாகம் செய்ததாகச் சொல்கிறான்.
ஆனால் பெரும்பாலும்
அதை அறிவிக்கிறான்.
கங்கை தியாகம் செய்கிறாள்.
அதை மறைக்கிறாள்.
ஏன் கங்கை “நதி” அல்ல, “தாய்”?
தாய் என்பவள்
தன் குழந்தையைத் தீர்ப்பதில்லை.
கங்கை:
நல்லவனையும் கெட்டவனையும்
ஒரே நீரில் தழுவுகிறாள்
வழிபாட்டையும் அவமதிப்பையும்
ஒரே ஓட்டத்தில் சுமக்கிறாள்
அவள் எவரையும்
“நீ தகுதியுள்ளவன்”
“நீ தகுதியற்றவன்”
என்று பிரிப்பதில்லை.
காக்கா காலேல்கர்
இதைப் பார்க்கும்போது
ஒரு வரி எழுதுகிறார் (உள்ளார்ந்த அர்த்தத்தில்):
“தாய் என்பவள்
தீர்ப்பு சொல்லாத கருணை.”
அதனால்தான்
கங்கை “அம்மா”.
பொறுமை – கங்கையின் இரண்டாவது பாடம்
கங்கை வேகமாகப் பிறக்கிறாள்.
ஆனால் மெதுவாக வளர்கிறாள்.
ஆயிரக்கணக்கான ஆண்டுகள்
அவள் ஒரே பாதையில்
அமைதியாக ஓடிக்கொண்டே இருக்கிறாள்.
அரசர்கள் வந்தார்கள்.
அரசர்கள் மறைந்தார்கள்.
ஆட்சிகள் மாறின.
காலம் மாறியது.
கங்கை மட்டும்
பொறுமையோடு
சாட்சியாக நின்றாள்.
காக்கா காலேல்கர் இங்கே
மனிதனை நோக்கி
மெதுவாகக் கேட்கிறார்:
“நீ எதற்காக இவ்வளவு அவசரம்?”
பொறுமை என்பது
சோம்பல் அல்ல.
காலத்தோடு சேர்ந்து நடப்பது.
இன்றைய மனிதன் கங்கையிடமிருந்து கற்றுக்கொள்ள வேண்டியது
இன்றைய மனிதன்:
வேகமாகப் பெற விரும்புகிறான்
உடனடி பலனை நாடுகிறான்
சகிப்புத் தன்மையை இழக்கிறான்
கங்கை இதற்கு எதிரான பாடம்.
அவள் சொல்கிறாள்:
“உனக்கான நேரம் வரும்”
“நீ ஓட்டத்தை நம்பு”
“அனைத்தையும் கட்டுப்படுத்த முயலாதே”
மனிதன் கங்கையை சுத்தம் செய்ய நினைக்கிறான்.
அது அவசியம்.
ஆனால் அதைவிட அவசியம்: கங்கையின் பண்பை
மனிதன் கற்றுக்கொள்வது.
கங்கை போல வாழ்வது
கங்கை போல வாழ்வது என்றால்
துறவியாக மாறுவது அல்ல.
அதன் அர்த்தம்:
கொடுத்தபின் எண்ணாத மனம்
தாங்கியபின் புகார் சொல்லாத உள்ளம்
ஓடிக்கொண்டே இருந்தாலும்
கலங்காத மனநிலை
காக்கா காலேல்கர்
இந்த அமைதியையே
உயர்ந்த ஆன்மீகமாகக் காண்கிறார்.
முடிவில்…
கங்கை நம்மை மாற்றச் சொல்லவில்லை.
அவள் வாழ்ந்து காட்டுகிறாள்.
அதைப் பார்க்க
நிறுத்தி நிற்கும் கண்கள்
இருந்தால் போதும்.
நாளை
நாம் இன்னொரு நதிக்குள்
நுழைவோம்.
இன்று
கங்கை
நம்முள்
சற்று அமைதியை விட்டுச் சென்றாள்.
நன்றி:
ChatGPT 🙏🙏🙏
மற்றும்
Ekabhishek, Wedstock 2011 & WIKIMEDIA COMMONS🙏🙏🙏
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக