"ஆயிரம் ரூபா
ராத்திரி எட்டு மணிக்குள்ள
கரக்டா கட்டலேன்னு வையி,
மவனே, ஒம் பொண்டாட்டிய
ஒட்டிக்கினு வந்து விட்டுடு" -
அதிகாலை ஐந்து மணிக்கு
வசைபாடியவரை
வணங்கி நின்று,
நூறுரூபா பிடித்துக்கொண்டு,
அவர் கொடுத்த
தொள்ளாயிரம் ரூபாயில்,
முதலில் சூடான உயிர்த் திரவம்
டீக்கடையில் அருந்திவிட்டு,
தள்ளுவண்டியின் சக்கரங்களுக்கு
மூச்சு வாங்க காற்று அடித்து,
விடியுமுன்னே மார்க்கெட்டுக்கு ஓடி,
நான்கு கூடை ஆப்பிள்களை
பேரம்பேசி வாங்கி,
தெருத் தெருவாகக் கூவி விற்று
மொத்த வெயிலையும் தலையில் வாங்கி,
ஐம்பது பைசா இட்லி பத்தும்,
பிறகு கதம்ப சாதமும் சாப்பிட்டு,
ஏட்டையாவுக்கு ஆப்பிள் கொடுத்து,
இரவு ஏழு மணிக்கு விற்றுமுடித்து,
அவசரமாக ஆயிரம் ரூபாயை
முதாளியிடம் கட்டிவிட்டு,
வீடுநோக்கி நடந்தவனிடம் மிஞ்சியது:
இருபது சில்லரையும்,
அடிபட்ட ஆப்பிள்கள் நான்கும்.
என் தாய்மொழி தமிழுக்கென்றே இவ்வலைப்பூ. எனது எண்ணங்கள், எனக்குப் பிடித்த கருத்துக்கள், கவிதைகள், கதைகள் மற்றும் என்னை ஈர்த்த செய்திகள், நாட்டுநடப்புகள், நம் அனைவரின் வாழ்வோடு தொடர்புடைய மற்றனைத்தும் இதில் இடம் பெறும். (பின்புலப் புகைப்படத்தை எடுத்த ஜோன் சல்லிவனுக்கும், அதை வழங்கிய பப்ளிக்-டொமைன்-ஃபோட்டோஸ்.காமிற்கும் நன்றி)
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக