அறையை
சுத்தம் செய்யும்போது
நான் தூக்கி எறிய இருந்த
அந்தப் பழைய துணியை,
தாத்தாவின் அண்டர்வேர் என்று
பிடுங்கி வைத்தான் நண்பன்.
அது எதுக்குடா?
அசிங்கமா,
இடைஞ்சலாத் தொங்குது;
காயப்போட இடம் வேண்டும்
என நான் சப்தமிட,
தாத்தாவின் ஞாபகச் சின்னமது
என்றான் நண்பன் பிடிவாதமாக.
தாத்தாவின் ஞாபகமாக
அவர் எழுதியவைகளைப்
படிக்கலாம், பதிப்பிக்கலாம்,
படித்தபடி நடக்கலாம்;
அதையெல்லாம் விட்டுவிட்டு,
அன்டர்வேரை வைத்து
இதென்ன மூட நம்பிக்கை?
என் நம்பிக்கைகளோடு
விளையாடாதே,
அது பாட்டுக்குத் தொங்கட்டும்;
இத்தனூண்டு இடத்தில்
கப்பலா விடப்போகிறாய்
என நண்பன் கடுப்படிக்க,
உன் தாத்தா காலத்தில்
அன்டர்வேரே கிடையாதே
என புதிதாய் நான் கொடிபிடிக்க,
சண்டை இன்னும் முடியவில்லை.
நீங்களாவது தீர்ப்புச் சொல்லுங்க!
என் தாய்மொழி தமிழுக்கென்றே இவ்வலைப்பூ. எனது எண்ணங்கள், எனக்குப் பிடித்த கருத்துக்கள், கவிதைகள், கதைகள் மற்றும் என்னை ஈர்த்த செய்திகள், நாட்டுநடப்புகள், நம் அனைவரின் வாழ்வோடு தொடர்புடைய மற்றனைத்தும் இதில் இடம் பெறும். (பின்புலப் புகைப்படத்தை எடுத்த ஜோன் சல்லிவனுக்கும், அதை வழங்கிய பப்ளிக்-டொமைன்-ஃபோட்டோஸ்.காமிற்கும் நன்றி)
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக