உடல் ஒன்றாய்
மனம் வேறாய்
பிழையாய் இயற்கை
எழுதிய கவிதை;
உண்மையில்,
உயிருள்ள கவிதை;
இந்தக் கவிதையால்
இன்னொரு கவிதையை
எழுத முடியாது-
அப்பாவாக முடியாது;
அம்மாவாக முடியாது;
ஆனால் நல்ல மனிதராய்
வாழ முடியும்;
திரிசங்கு நரகத்தில்
உழலும் இவர்கள்,
கேலிப் பொருளல்ல
போகப் பொருளல்ல;
சமமாய் நடத்தினால்
சாதிக்க வல்லவர்கள்;
பிச்சைக்கும்,
பலான தொழிலுக்கும்,
ஒதுக்கி வைத்து,
பரம்பரை இல்லாதவர்களை,
குற்றப் பரம்பரையாக்காமல்,
மனிதராய் வாழ விடுவோம்!
நம்மைப் போலவே
பசிக்கிறது;
நல்ல கவிதையை
ரசிக்கிறார்கள்;
வாய் விட்டு சிரிக்கவும்,
கண் கலங்கி நிற்கவும்,
சினந்து சிவக்கவும்,
இவர்களாலும் முடிகிறது;
அர்த்த நாரீஸ்வரர்கள்
எதிர்பார்ப்பது
இரக்கத்தை அல்ல-
அங்கீகாரத்தை மட்டுமே;
இட ஒதுக்கீடு வேண்டாமாம்;
ஒதுக்கி ஓரம் கட்டாமல்,
இதயத்தில் நிரந்தர
இடந்தர வேண்டுமாம்.
பெற்றோர்கள் கூட
கைவிட்ட இவர்களை,
நண்பர்கள் பட்டியலில்
நாம் சேர்த்துக் கொண்டு,
மன உளைச்சல் அகல
மருந்தாய் இருப்போம்;
சந்தோசத்தில் பெரியது,
மற்றவர்களை
சந்தோஷப் படுத்துவது தானே!
என் தாய்மொழி தமிழுக்கென்றே இவ்வலைப்பூ. எனது எண்ணங்கள், எனக்குப் பிடித்த கருத்துக்கள், கவிதைகள், கதைகள் மற்றும் என்னை ஈர்த்த செய்திகள், நாட்டுநடப்புகள், நம் அனைவரின் வாழ்வோடு தொடர்புடைய மற்றனைத்தும் இதில் இடம் பெறும். (பின்புலப் புகைப்படத்தை எடுத்த ஜோன் சல்லிவனுக்கும், அதை வழங்கிய பப்ளிக்-டொமைன்-ஃபோட்டோஸ்.காமிற்கும் நன்றி)
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக