நாற்பதாண்டு கால
பகுத்தறிவுப் பாரம்பரியத்தில்
ஒன்று கொளுத்துகிறார்கள்
அல்லது கொளுத்திக் கொள்கிறார்கள்.
சட்டக் கல்லூரியே ஆனாலும்
சாதிக் கட்டையால்
அடித்துக் கொள்கிறார்கள்
நீதி மன்றமே ஆனாலும்
காக்கி சட்டையும் கறுப்புச் சட்டையும்
அடித்துக்கொண்டு அநீதி காக்கிறார்கள்.
மொழியை வாயில் குதப்பி மென்று
புளிச்சென்று அடுத்தவன்மேல்
துப்பித் தொலைக்கிறார்கள்
வன்முறைக்கு தினமும்
வந்தனம் செய்கிறார்கள்.
அகதியாக வந்தவர்களை
வசதியற்ற முகாம்களில் தவிக்கவிட்டு
அயல்நாட்டில் அவர்களுக்கு
தனிநாடு கேட்கிறார்கள்.
தனிமனித கோபதாபங்களுக்காக
ஒரு இனத்தையே காவு கொடுக்கிறார்கள்
கடலளவு மாற்றம் வேண்டும்
வன்முறையைக் கைவிட வேண்டும்
"தலை"யைக் கொடுத்தாவது
மிஞ்சிய மக்களை காக்க வேண்டும்.
என் தாய்மொழி தமிழுக்கென்றே இவ்வலைப்பூ. எனது எண்ணங்கள், எனக்குப் பிடித்த கருத்துக்கள், கவிதைகள், கதைகள் மற்றும் என்னை ஈர்த்த செய்திகள், நாட்டுநடப்புகள், நம் அனைவரின் வாழ்வோடு தொடர்புடைய மற்றனைத்தும் இதில் இடம் பெறும். (பின்புலப் புகைப்படத்தை எடுத்த ஜோன் சல்லிவனுக்கும், அதை வழங்கிய பப்ளிக்-டொமைன்-ஃபோட்டோஸ்.காமிற்கும் நன்றி)
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக